ساکشن دندانپزشکی
ساکشن دندانپزشکی، لوله ای منحنی شکل است که برای مکش بزاق دهان و همچنین خون ناشی از جراحت لثه مورد استفاده قرار می گیرد.
ساکشن دندانپزشکی شامل 2 نوع آبی و هوایی می شود.
ساکشن آبی یا بزاقکش، بسته به نوع قرار گرفتن در دهان بیمار، بزاق دهان بیمار را به طور کامل و یا نسبی خارج میکند. همانطور که گفتیم روتین ترین ساکشن دندانپزشکی، تخلیه کننده مقادیر کم آب و بزاق از دهان بیمار است. یک لوله پلاستیکی کوچک و یک بار مصرف و قابل انعطاف به نام سرساکشن به قطعه سر شلنگ ساکشن وصل می شود و در داخل دهان بیمار قرار می گیرد.
نوع دوم، ساکشن هوایی یا حجم بالا است که با قرارگرفتن در محل دندانی که دندانپزشک بر روی آن کار میکند، درست مانند یک جاروبرقی می تواند تمام مواد، مایعات و خردههای باقیمانده از ترمیم دندان را جمع کند. ساکشن با حجم بالا نسبت به ساکشن معمولی وسیله قوی تری برای کنترل رطوبت و خارج سازی مایعات از دهان است. سرساکشن هوایی از جنس پلاستیک نیمه سخت است و باید پس از هربار استفاده استریل شود. کیفیت موتور و مکش بالا و قابلیت استریل شدن بدنه از مهم ترین نکات در انتخاب ساکشن است.
اهمیت وجود ساکشن در انجام کارهای دندانپزشکی :
رعایت بهداشت:
استفاده از ابزار های دندانپزشکی مانند پولیش می تواند بزاق و باکتری ها را به آئروسل مضر تبدیل کرده و خطر بیمار شدن کادر درمان و دندانپزشکان را افزایش دهد. استفاده از دستگاه ساکشن میزان آئروسل مضر را کاهش می دهد و از رشد آن در حالی که شما در حال انجام درمان و ترمیم هستید، جلوگیری می کند.
تقویت باندینگ و ترمیم دندان
با قرار گرفتن وسایل خارجی مانند آینه در دهان، بزاق بیشتری تولید می شود. این بزاق بیش از حد، در ناحیه ی ترمیم و همزمان با باندینگ، می تواند مشکل ایجاد کند و مانع از اثر درست مواد اتصال دهنده شده و ترمیم انجام شده و به درستی بر روی دندان ها محکم نشود. می توان با استفاده از دستگاه ساکشن دندانپزشکی با برداشتن اکثریت بزاق و خشک نگه داشتن محل ترمیم، دندان را به آرامی محکم کرد.
باز نگه داشتن راه تنفسی در درمان
ساکشن با از بین بردن سریع بزاق دهان و بقایای جراحی، به ویژه برای کودکان و افرادی با ماهیچه های ضعیف، باعث کاهش خطر خفگی در دندانپزشکی می شود.