جستجو
دسته بندی محصولات
    فهرست نزدیک
    بازگشت به همه

    انواع قصور و تخلف در دندانپزشکی و بررسی قانونی در سال 1403

    انواع قصور و تخلف در دندانپزشکی و بررسی قانونی در سال 1403

    قصور پزشکی چیست

    قصور پزشکی  به معنی کوتاهی و اهمال و بی احتیاطی پزشک معالج است. قصور پزشکی یعنی پزشک در درمان و طبابت خود مرتکب خطا شده و هرگونه فعل مثبت یعنی کاری که پزشک انجام داده، یا هرگونه ترک فعل یعنی کاری که پزشک انجام نداده، اگر منجر به ورود آسیب به بیمار شود، از انواع قصور یا خطای پزشکی است.

    اما جالب است بدانید که براساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور، بیشترین تعداد شکایات قصور پزشکی از فروردین تا آبان سال جاری به ترتیب مربوط به رشته‌های دندان‌پزشکی با ۶۶۲ بوده است. این قصور پزشکی شامل عصب کشی اشتباه، کشیدن اشتباه دندان، استفاده از مواد نامناسب و ... است.

     

    زمانی دندان پزشک دچار قصور می شود که سه شرط زیر برقرار باشد:

    - دندانپزشکی که از او شکایت شده در امور تشخیص یا درمان را به عهده داشته باشد.

    - موازین علمی را رعایت نکرده باشد .

    - در نتیجه عملکرد دندانپزشک بیمار متحمل ضرر و زیان مادی و معنوی شده باشد.

     

    دیه انواع قصور دندانپزشکی

    دیه دندان در سال ۱۴۰۳، در زمانی که همه دندان ها از بین رفته باشند، بر اساس ماده 616 قانون مجازات اسلامی، دیه کامل است که بر اساس نرخ دیه، برابر با 1 میلیارد و 200 میلیون تومان، است.

    ماده ۶۱۶ تا ۶۲۵ قانون جدید مجازات اسلامی به بحث «دیه دندان» اختصاص دارد. در قانون ضمن مشخص شدن دیه هر دندان قدامی و خلفی، دیه صدمات مربوط به دندان اضافه و صدماتی نظیر ترک خوردن، لق شدن و تغییر رنگ دندان و دندان زنده یا غیر زنده بر عهده دادگاه گذاشته شده است.

     

    قصور و تخلف در دندانپزشکی

     

    ماده ۶۱۶- از بین بردن تمام دندان‌های دائم بیست‌ وهشت‌گانه  دیه کامل دارد که به ترتیب زیر توزیع می‌شود:
    الف- دندان‌های جلو که عبارتند از: پیش، چهارتایی و نیش که از هر کدام دو عدد در بالا و دو عدد در پایین می‌روید و جمعاً دوازده عدد است، هر کدام یک‌بیستم دیه کامل دارد.
    ب- دندان‌های عقب که در چهار سمت پایانی از بالا و پایین در هر کدام یک ضاحک و سه ضرس قرار دارد و جمعاً شانزده عدد است، هر کدام یک‌چهلم دیه کامل دارد.

    جزئیات سایر مواد قانون مجازات اسلامی مربوطه به دیه دندان:

    ماده ۶۱۷- دندان‌های اضافی به هر نام که باشد و به هر نحو که روییده باشد اگر در کندن آن‌ها نقصی حاصل شود، ارش* ثابت می‌گردد و اگر هیچگونه نقصی حاصل نشود ارش نیز ندارد.

    * ارش، دیه ی غیرمقدر است که میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تأثیر آن بر سلامت مجنی علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می کند.


    تبصره ۱- هرگاه در کندن دندان زائد نقصی حاصل نشود لکن جراحتی به‌وجود آید، برای جراحت مزبور، ارش ثابت است.
    تبصره ۲- هرگاه در مورد اینکه دندان کنده‌شده اصلی است یا زائد، تردید وجود داشته باشد و با رجوع به کار‌شناس، زائد یا اصلی بودن آن مشخص نشود، اقل‌الامرین از دیه دندان اصلی و ارش دندان زائد پرداخت می‌شود.

    ماده ۶۱۸- هرگاه دندان‌های اصلی دائمی از بیست‌وهشت عدد کمتر باشد به‌‌ همان نسبت از دیه کامل کاهش می‌یابد خواه خلقتاً کمتر باشد یا در اثر عارضه‌ای کم شده باشد.

    ماده ۶۱۹- در میزان دیه تفاوتی میان دندان‌هایی که رنگهای گوناگون دارند، وجود ندارد و اگر دندانی در اثر جنایت، سیاه شود و نیفتد دیه آن دوسوم دیه‌‌ همان دندان است و دیه دندانی که قبلاً سیاه شده است، یک‌سوم دیه‌‌ همان دندان است.
    تبصره ـ در تغییر رنگ دندان، بدون آنکه سیاه شود یا منفعت آن از بین برود، ارش ثابت است و اگر پس از آن شخصی دندان مزبور را بکند، باید دیه کامل‌‌ همان دندان را بدهد.

    ماده ۶۲۰- ایجاد ترک یا لق کردن دندان هرگاه در حکم از بین بردن آن باشد، موجب دیه‌‌ همان دندان و در غیر این صورت موجب ارش است.

    ماده ۶۲۱- کندن دندان لق یا ترک‌خورده که منفعت آن باقی است، موجب دیه‌‌ همان دندان و در غیر این صورت موجب ارش است.

    ماده ۶۲۲- شکستن آن مقدار از دندان که نمایان است با بقای ریشه، دیه‌‌ همان دندان را دارد و اگر کسی بعد از شکستن مقدار مزبور ریشه را بکند، خواه مرتکب کسی باشد که مقدار نمایان دندان را شکسته است یا دیگری، ارش تعیین می‌شود.
    تبصره ۱- شکستن مقداری از قسمت نمایان دندان به‌‌ همان نسبت دیه دارد.
    تبصره ۲- هرگاه قسمتی از دندان کنده شده در اثر جنایت یا عارضه‌ای قبلاً از بین رفته باشد به‌‌ همان نسبت از دیه دندان کاهش می‌یابد.

    ماده ۶۲۳- در کندن دندان شیری یک‌صدم دیه کامل ثابت است مگر اینکه کندن آن موجب گردد دندان دائمی نروید که در این صورت باید دیه کامل دندان دائمی پرداخت شود.
    تبصره- شکستن، معیوب کردن و شکافتن دندان شیری موجب ارش است.

    ماده ۶۲۴- با کنده شدن دندان دائمی دیه‌‌ همان دندان ثابت می‌شود، اگرچه دوباره در محل آن، دندان دیگری بروید و مانند سابق شود و چنانچه شخصی دندان روییده شده را دوباره بکند، باید دیه کامل‌‌ همان دندان را بپردازد.

    ماده ۶۲۵- هرگاه به جای دندان کنده شده دندان دیگری یا‌‌ همان دندان قرار گیرد و مانند دندان اصلی دارای حس و حیات شود، کندن آن، دیه‌‌ همان دندان را دارد لکن اگر دارای حس و حیات نباشد، کندن آن موجب ضمان مالی است.

    دیه دندان عصب کشی شده :

    اگر دندان تحت درمان ریشه، به هر شکل با شکست روبرو شده باشد، ممکن است دیه به آن تعلق بگیرد.  در ادامه به شرایطی که برای دریافت دیه دندان عصب کشی شده وجود دارد، اشاره شده است:

    درمان ریشه ناموفق: اگر دندانپزشک مشکل را به درستی تشخیص نداده یا در درمان آن اشتباه کرده باشد و دندان مجدداً عفونی می شود ممکن است واجد شرایط دریافت دیه دندان عصب کشی شده، شوید.

    آسیب در حین عمل: اگر دندانپزشک در طول درمان، شامل برداشتن بافت پالپ عفونی یا آسیب دیده از داخل دندان و پانسمان، به دندان آسیب برساند، ممکن است دندان دچار آسیب جدی شده و مجبور به کشیدن آن باشد، در نتیجه دندان از دست رفته و شامل غرامت خواهدشد.

    تشخیص تاخیری: اگر آسیب دندان اشتباه تشخیص داده شده باشد و در نتیجه درمان ریشه به موقع شروع نشده و منجر به از دست رفتن آن شود، دیه دندان به آن تعلق می گیرد.

     

     

    نظرات
    یک نظر بنویسید نزدیک